Historia świątyni zaczyna się w 1225 roku, kiedy do Płocka przybyli dominikanie. Książę Konrad Mazowiecki ufundował dla nich kościół, który został konsekrowany w 1234 r. przez biskupa Guntera. Pierwsza wzmianka o nim pochodzi z 1237 r., a następne z lat 1240 i 1253. Następnie zbudowano klasztor i dzwonnicę. W XV wieku pożar zniszczył wszystkie budynki. Na początku XVI wieku do Płocka przybyły dominikanki, które mieszkały razem z ojcami dominikanami. Ich własny dom zakonny powstał w XVIII wieku z inicjatywy biskupa Michała Poniatowskiego. Pod koniec XVI wieku kościół został przebudowany w stylu późnogotyckim. W 1804 r. Prusacy usunęli zakonników, oddając świątynię ewangelikom, a klasztor wykorzystując jako archiwum i szkołę. W 1964 r. powstał samodzielny ośrodek duszpasterski, katolicy odzyskali kościół, plebanię i dzwonnicę. 18 października 1975 r. biskup płocki Bogdan Sikorski erygował parafię pw. św. Maksymiliana Kolbego. Budynek klasztoru został przeznaczony na siedzibę płockiej parafii prawosławnej pw. Przemienienia Pańskiego.
Za Wikipedią