Podziemny kanał ciepłowniczy (Unterirdischer Heizkanal) biegł pod ważniejszymi budynkami kompleksu zamkowego - w kanale były ułożone rury C.O. biegnące z głównej kotłowni (nie istnieje) w kierunku stadniny i zamku. Wg planu z roku 1919 kanał łączył takie obiekty: stajnie, a dokładniej magazyn siodeł i osprzętu (Geschirr u. Sattelkammer), kotlownia (Kesselhaus), następnie za budynkiem poczty/warty (Post u. Wache) rozgałęział się: jedna odnoga biegła w kierunku zamku, natomiast druga przechodziła kolejno pod obiektami przedzamcza: pralni (Waschhaus) i dziedzińca przy niej (Waschhof), małej kotłowni (Kleinheizung), domu muszkieterów (Musketierhaus), domu służby (Dienstwohnhaus), biblioteki (Bibliothek) i na końcu muzeum zamkowego (Museumsgebäude). Wg stanu obecnego kanał rozgałęzia się dodatkowo w kierunku dawnej poczty/warty (Post u. Wache) - tego odgałęzienia brak na planie z roku 1919. W wielu miejscach kanał jest obecnie niedrożny (zamurowany, zawalony). Dawne rury ciepłownicze zostały zdemontowane.