Coś pięknego. Kohlheim w najlepszym wydaniu.

Odnośnie napisu nad bramą wejściową : W ramach industrializacji, pod koniec XIX wieku zmienił się porządek w górnictwie niemieckim, co zmuszało górników do szukania nowej formy organizacji. Po pierwszym wielkim strajku, wiosną 1889 roku powstał „Verband zur Wahrung und Förderung der bergmännischen Interessen in Rheinland und Westfalen” (zmienił on swoją nazwę w 1890 roku na: „Verband der Deutschen Bergleute” a potem na: „Bergarbeiter Deutschlands”), później nazwany „Alter Verband” — „Stary Związek”. W 1895 doszło w Bochum do rozłamu w związku. Sprzyjający partii socjaldemokratycznej „Stary Związek” nie zdołał zatrzymać znacznej ilości członków — chrześcijańsko orientującego się skrzydła sympatyzującego z partią Centrum, które nazwało się „Gewerkverein Christlicher Bergarbeiter” i utworzyło swoją siedzibę w Essen. Na czele„Gewerkverein Christlichen Bergarbeiter” od 1905 roku w Essen stał Heinrich Imbusch, który był tam redaktorem pisma „Berg- knappe”