Obiekt wzniesiony z fundacji Amalii von Dyhern-Czettritz w 1872 roku jako przytułek dla sierot z rodzin górniczych, prowadzony przez świeckie diakonisy. Po 1920 roku, do końca wojny obiekt funkcjonował jako dom starców.
W 1945 roku zajęty przez Niepokalanki jako ich klasztor. Decyzja Kuratora Oświaty i Wychowania we Wrocławiu z dnia 26 sierpnia 1946 roku zwieńczyła starania zgromadzenia Sióstr Niepokalanek o założenie szkoły średniej w Wałbrzychu, powołując do istnienia Prywatne Gimnazjum i ...
Obiekt wzniesiony z fundacji Amalii von Dyhern-Czettritz w 1872 roku jako przytułek dla sierot z rodzin górniczych, prowadzony przez świeckie diakonisy. Po 1920 roku, do końca wojny obiekt funkcjonował jako dom starców.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
W 1945 roku zajęty przez Niepokalanki jako ich klasztor. Decyzja Kuratora Oświaty i Wychowania we Wrocławiu z dnia 26 sierpnia 1946 roku zwieńczyła starania zgromadzenia Sióstr Niepokalanek o założenie szkoły średniej w Wałbrzychu, powołując do istnienia Prywatne Gimnazjum i Liceum Żeńskie im. Matki Marceliny Darowskiej. Siedzibą zgromadzenia Sióstr Niepokalanek, jak i szkoły przez nie powołanej do życia, stał się przejęty w posiadanie 26 sierpnia 1946 roku, duży, piękny budynek o trzech kondygnacjach położony przy ulicy 1 Maja w Sobięcinie, wałbrzyskiej dzielnicy leżącej u podnóża masywu Chełmca, w bliskim sąsiedztwie lasów pokrywających jego zbocz. Na obszarze, gdzie graniczą ze sobą kopalnie węgla kamiennego, zakłady koksownicze i elektrownia, w kompleksie Dolnośląskiego Zagłębia Węglowego z turystycznymi, bogatymi w walory krajobrazowe terenami Pogórza Wałbrzyskiego. Z tego domu, szkoły i miejsca wyszło w świat, w dorosłe życie prawie dziewięćset absolwentek Liceum Sióstr Niepokalanek. Ciekawostka - budynek do końca lat 80. miał adres 1 Maja 166 (wg karty ewidencji zabytku), ale w latach 90. zmieniono przypisanie do placu. Budynek w stylu eklektyzmu historycznego naśladującego klasycyzm. Budynek główny czterokondygnacyjny, dwutraktowy o skomplikowanym rzucie. Bryła zwarta, pierwotnie symetryczna, po rozbudowie skrzydła południowego w latach 1904-1907 utracił symetrię. Budynek posiada 13-to okienną elewację frontową, z wyraźnie zaznaczoną częścią środkową w formie ryzalitu zwieńczonego trójkątnym tympanonem, posiadającej trójprzęsłowy portyk z prowadzącymi do niego szerokimi schodami. W szczytowym tympanonie umieszczono dwie fantastyczne postacie pół ludzi - pół roślimy, trzymające kartusz na którym znajdują się tarcze herbowe rodów Dyhern i Czettritz. Nad portykiem, pomiędzy oknami I i II pięktra półkolumny o porządku korynckim. Na oknami II piętra przez całą szerokość środkowego ryzalitu umieszczona jest tablica z czarnego marmuru ze złoconym napisem "Amalie von Dyhern-Czettritz Rettungshaus". Nad tympanonem żeliwny krzyż. Dobudowane skrzydło południowe, trzykondygnacyjne, zwieńczone trójkątnym tympanonem dostosowane jest do istniejącej, powtarzającej wystrój części środkowej. W oknach przy bramie głównej oraz w pomieszczeniach przybramnych zachowały się bogato zdobione stalowe kute kraty. Dobudowana, późniejsza część budynku mieści w parterze dużą salę wspartą pośrodku przez dwa żeliwne, ozdobnie odlewane słupy. Z lewej części budynku na parterze mieści się kaplica o ciekawej architekturze i prostym wystroju. W kaplicy posadzka z płyt marmurowych. Około 1970 roku wystąpiło wyraźne zarysowanie murów w lewej części budynku na skutek ruchów ziemi spowodowanych pracami górniczymi. W latach 1975-76 założono stężenia żelbetowe dla zapobieżenia dalszemu pękaniu murów. Ponowne nastąpiło pęknięcie w 1976 roku usunięte niezwłocznie przez kopalnię. (informacje za zabytek.pl) Za www.niepokalanki.pl/walbrzych/ i www.zabytek.pl |
|||||||||||||||||||||||||
|
||
Prywatne Liceum Sióstr Niepokalanek im. bł. Marceliny Darkowskiej na innych fotografiach | ||
|
||