Historia katolików w wałbrzyskiej dzielnicy Podgórze sięga blisko 360 lat wstecz. W 1654 roku, po ponownym wprowadzeniu na rozkaz cesarza Ferdynanda III w księstwach jaworsko-świdnickich religii katolickiej, zarejestrowano na obecnym wałbrzyskim Podgórzu pierwszego katolika. Historia parafii św. Franciszka z Asyżu w Wałbrzychu - Podgórzu rozpoczęła się w roku 1887 kiedy to dr Franz, kanonik wrocławski, objął 6 ha gruntu z budynkami: oberży "zur Burg", gorzelni i Sali Teatralnej w miejscowości Dittersbach ...
Historia katolików w wałbrzyskiej dzielnicy Podgórze sięga blisko 360 lat wstecz. W 1654 roku, po ponownym wprowadzeniu na rozkaz cesarza Ferdynanda III w księstwach jaworsko-świdnickich religii katolickiej, zarejestrowano na obecnym wałbrzyskim Podgórzu pierwszego katolika. Historia parafii św. Franciszka z Asyżu w Wałbrzychu - Podgórzu rozpoczęła się w roku 1887 kiedy to dr Franz, kanonik wrocławski, objął 6 ha gruntu z budynkami: oberży "zur Burg", gorzelni i Sali Teatralnej w miejscowości Dittersbach (tak wówczas nazywało się Podgórze). Salę taneczną gospody przebudowano w 1888-1889 roku na kościół pomocniczy św. Franciszka. Kościół zajmował teren prezbiterium obecnego kościoła, a drzwi wejściowe znajdowały się od strony ul. M. Skłodowskiej w dzwonnicy. Właścicielem obiektu została Kuria Biskupia we Wrocławiu. Kościół był jednonawowy, nad nawą był bezpośrednio dach, powiązany belkami i sztabami. Do powstałej parafii włączono 4 miejscowości wydzielone z parafii w Waldenburgu (Wałbrzychu): Dittersbach, Heinrischsgrund, Neuhaus i Baerengrund. Dało to obecne Podgórze. Z parafii w Mieroszowie odłączono wówczas Stary i Nowy Gaj.
W dniu 28 listopada 1889 roku kanonik Franz poświęcił kościół nadając mu patrona w osobie św. Franciszka z Asyżu. 10 sierpnia 1890 roku kościół otrzymał pierwszego opiekuna - ks. Hermana Wagnera, który 4 listopada 1891 został mianowany administratorem parafii, a 7 listopada pierwszym proboszczem parafii. Sprawując opiekę nad parafią ks. kanonik Franz przekazał kościołowi obrazy Stacji Drogi Krzyżowej (3 V 1891) i pokrył koszta związane z lokalizacją nowego cmentarza (27 XI 1892). Liczba parafian systematycznie rosła i w 1901 roku parafia otrzymała pierwszego wikariusza. W roku 1908 parafia liczyła 6 420 osób. Po śmierci ks. Hermana Wagnera w 1917 roku, urząd proboszcza objął ks. Paweł Pfeffing (1918). Rok później po raz pierwszy odbyła się procesja Bożego Ciała na zewnątrz kościoła. 30 IV 1921 roku Ojcowie Benedyktyni przeprowadzili w parafii pierwsze misje ludowe, a w 1927 roku Kuria Biskupia przeniosła prawo własności całego majątku kościelnego na gminę parafialną. 19 października 1927 roku nowym proboszczem został ks. Wilhelm Kubis. 8 września 1929 roku poświęcono murową kaplicę cmentarną, która zastąpiła drewnianą. Na terenie parafii łącznie z Gajem mieszkało ponad 17 tysięcy osób. Historycznym momentem w dziejach parafii był dzień 2 lipca 1933 roku, kiedy to położono kamień węgielny pod budowę nowej świątyni. Budynek został uroczyście konsekrowany 22.11.1933 r. przez kardynała Bertrama. Budowę kościoła zakończono poświęceniem ostatnich malowideł ściennych z życia św. Franciszka w 1937 roku. Na tym zakończono, reszta należy do przyszłych generacji, którym obecna nie zostawia żadnych długów. Koszta ogólne budowy kościoła wyniosły 81.000 marek (wg innych źródeł 65.000 RM) – czytamy w parafialnej kronice. Na wieży kościelnej zawieszono trzy dzwony noszące imiona: Trójcy Świętej, św. Franciszka i Ave Maria. W czasie trwania II wojny światowej dzwony zabrano na cele zbrojeniowe. Obecnie na wieży dzwonią dwa dzwony: Maryja Królowa Polski i św. Franciszek. Po zakończeniu działań wojennych w 1945 roku za zgodą administratora apostolskiego ks. infułata Karola Milika z Wrocławia został założony dom Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego Księży i Braci Pallotynów przy kościele św. Franciszka z Asyżu w Wałbrzych - Podgórze.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
17
/
